Wciąż czekamy na orzeczenie TSUE w sprawie roszczeń banków związanych z „korzystaniem z kapitału”. Tymczasem frankowicze odbierają kolejne pozwy dotyczące tej kwestii. Kilka poniższych orzeczeń może się przydać do redakcji odpowiedzi na pozew. Ze względu na wciąż kształtującą się linię orzeczniczą, na liście znajdują się także nieprawomocne wyroki.

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 05.02.2020 sygn. akt XXV C 1669/16

• Nieudana próba wygenerowania dodatkowych kosztów na rzecz banku z tytułu wzajemnie wpłaconych kwot.
• Sąd Okręgowy oddala powództwo banku uzasadniając to faktem, że doprowadziłoby to do uzyskania przez bank dodatkowych korzyści, które byłyby sprzeczne z dyrektywą 93/13.

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 28.10.221 sygn. akt I ACa 244/21

• Bank domagając się od kredytobiorcy wynagrodzenia wyliczonego na podstawie łączącej strony umowy zmierza do bezpodstawnego wzbogacenia się.
• Sąd Okręgowy nie uwzględnił zarzutu zatrzymania podniesionego przez bank. Idąc dalej Sąd Apelacyjny uznał, że sens takiego działania jest zachowany, gdy świadczenia wzajemne stron nie są tożsame. A podnoszenie zarzutu zatrzymania w sytuacji świadczeń pieniężnych z obu storn jest sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa.
• Sąd Okręgowy przyznał kredytobiorcy pełną kompensatę poniesionych kosztów procesu.

Wyrok Sądu Okręgowego w Suwałkach z dnia 10.02.2022 sygn. akt I C 843/20

• Sąd okręgowy uznał, że w polskim prawie nie ma przepisów, które przyznawałyby wynagrodzenie z tytułu nieważnej umowy.
• Zarzut zatrzymania niezależnie od ważności umowy nie mógłby być wzięty pod uwagę ze względu na przedawnienie roszczeń banku.
• Koszty procesowe przyznano kredytobiorcom.

Wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 03.03.2022 do sprawy o sygn. akt XVIII C 1038/20

• Sąd Okręgowy nie uznał zarzutu bezpodstawnego wzbogacenia się kredytobiorców i zwrócił uwagę, że bank posługujący się klauzulami abuzywnymi nie zasługuje na ochronę.
• Koszty procesowe zostały podzielone między stornami : 16% na rzecz kredytobiorców, a 64% kosztów zostało przyznane bankowi.

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 25.06.2022 r. do sprawy o sygn. akt I ACa 545/21

• Sąd Apelacyjny nie uznaje zarzutu bezpodstawnego wzbogacenia oraz zarzutu opartego na art. 410 k.c. dot. świadczeń nienależnych. Udostępnienie kapitału dla kredytobiorcy z tytułu umowy kredytowej nie stanowi świadczenia banku, ale wynika z nienależnego świadczenia.
• Gdyby uwzględnić stanowisko banku o roszczenia związane z bezumownym korzystaniem z kapitału byłoby reaktywacją nieważnej umowy stron w zakresie oprocentowania.
• Koszty procesowe zostały zasądzone od powoda (tj. Banku) na rzecz pozwanej (tj. Kredytobiorca).